Ο έμμεσος έπαινος προς τους Έλληνες στους " Πέρσες του Αισχύλου, μέσω της Άτοσσας

Η Άτοσσα

Με την είσοδό της στη σκηνή η Άτοσσα αναφέρεται στα χρυσά παλάτια και τα πλούτη όπου ζει, τα οποία έχει αφήσει πίσω για να έρθει να μάθει κάποιο νέο από τους ηλικιωμένους σχετικά με τον πόλεμο. Ο χρυσός και τα πλούτη έχουν πρώτη θέση στο λόγο της βασίλισσας, η οποία, όπως και ο γιος της, λειτουργούσε με γνώμονα τους αριθμούς και τα υλικά αγαθά. Ο Αισχύλος τοποθετώντας την Άτοσσα να μιλάει τόσο πολύ για τα πλούτη του λαού της και τις ανέσεις στις οποίες ζει, έμμεσα θέλει να αναδείξει ότι ο ελληνικός στρατός νίκησε  ανθρώπους πλούσιους, με δύναμη και λαμπρότητα. Εν τέλει αυτό που πραγματικά αναδεικνύεται είναι το μεγαλείο των Ελλήνων.

Ένα ιδιαίτερο σημείο μέσα στην τραγωδία είναι το όνειρο της βασίλισσας. Καθώς γίνεται αναφορά στο όνειρο της βασίλισσας, η Ελλάδα και η Περσία παρουσιάζονται ως δύο γυναίκες. Η πρώτη κομματιάζει τον ζυγό, δεν δέχεται χαλινάρια. Η δεύτερη είναι υποταγμένη και νοιάζεται μονάχα για την λαμπρή στολή της. Οι Έλληνες στο σημείο αυτό σαφώς θα αισθάνθηκαν ιδιαιτέρως υπερήφανοι καθώς είχαν μάθει να υπακούουν αποκλειστικά στους νόμους και οποιοσδήποτε « ζυγός » δεν είχε θέση στη ζωή τους.

Οι Αθηναίοι την εποχή που διδάσκεται το έργο του Αισχύλου ζουν σε μια πόλη με συνεχή ανοδική πορεία σε κάθε τομέα, μια γνωστή πόλη, ξακουστή για τη λαμπρότητα της. Επομένως , όταν η Άτοσσα ζητά να μάθει από το Χορό πού ακριβώς βρίσκεται η Αθήνα, οι Αθηναίοι πιθανότατα θα ξαφνιάστηκαν και ίσως γέλασαν. Μια άσημη στα μάτια των εχθρών πόλη που εν τέλει κατάφερε να επικρατήσει είναι ένας μεγάλος έπαινος για τους Έλληνες, με τέτοιον τρόπο πάντοτε δοσμένος, ώστε να μην αγγίζει την αλαζονεία.

Η Άτοσσα δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής και πώς ηττήθηκε ένας τόσο πολυάριθμος στρατός, όπως αυτός των Περσών. Αποδίδει έτσι την καταστροφή στις διαθέσεις κάποιου θεού. Οι Έλληνες που παρακολουθούσαν την παράσταση, βλέποντας την βασίλισσα ενεή, ένοιωσαν σαφώς τονωμένο το ηθικό τους για τη νίκη που κατάφεραν.