Ο έμμεσος έπαινος του Αισχύλου προς τους Έλληνες, στους «Πέρσες», μέσω του Δαρείου.

Ο Δαρείος

« Αλλ΄ , όταν σπεύδη τις αυτός, χω θεός συνάπτεται ». Ο Δαρείος εγκαταλείπει για λίγο την αιώνια κατοικία του και συναναστρέφεται με τους ζωντανούς. Επιθυμεί να μάθει όλα όσα έχουν συμβεί στους αγαπημένους του ανθρώπους και βρίσκονται σε αγωνία. Αφού πληροφορηθεί όλα όσα έχουν λάβει χώρα, απευθύνεται στους γέροντες και με σοφία τους λέει: « Όταν κάποιος επιλέξει τον σωστό δρόμο ο θεός τον βοηθά. Εάν όμως κινηθεί με αφροσύνη, τότε θα τον σπρώξει γρηγορότερα στην καταστροφή.

Οι Έλληνες φέρθηκαν με σύνεση γι΄ αυτό και νίκησαν. Από την άλλη οι Πέρσες με αρχηγό τον Ξέρξη δεν σεβάστηκαν ούτε τους θεούς ούτε τους νόμους της φύσης. Παρ΄ όλα αυτά όλα μπορούν να ανατραπούν στο πέρασμα του χρόνου, οι Έλληνες οφείλουν να μην επαναπαυθούν στις δάφνες τους.

Σύμφωνα με τον Δαρείο η λύση για να μη βρει τον λαό του άλλο κακό είναι να μην εκστρατεύσουν πάλι εναντίον των Ελλήνων. Οι Έλληνες όσο θα κινούνται με σύνεση θα έχουν με το μέρος τους το δίκαιο και τη βοήθεια των θεών. Το γεγονός αυτό επαινεί τους Έλληνες οι οποίοι δεν ξεκίνησαν μια εκστρατεία μ΄ έναν αγνώμων και άφρων αρχηγό αλλά υπέρ βωμών και  αξιών.