Ο έμμεσος έπαινος του Αισχύλου προς τους Έλληνες, στους « Πέρσες » , μέσω του αγγελιαφόρου.

Ο αγγελιαφόρος

Μπαίνοντας ο αγγελιαφόρος στη σκηνή αναφέρεται, όπως ο Χορός και η Άτοσσα, στον πλούτο της χώρας των Περσών. Περιγράφει το χαμό του πλούτου και της ευτυχίας του περσικού λαού. Συνεχίζει με αναφορές στο χαλασμό και τις καταστροφές που βρήκαν τους Πέρσες. Η περιγραφή χρωματίζεται με μελανά χρώματα, ώστε οι Έλληνες να δουν την ανθρώπινη πλευρά των Περσών.

Ο αγγελιαφόρος σκέπτεται την Αθήνα, μια άγνωστη, σύμφωνα με την Άτοσσα, πόλη και στενάζει. Σαφώς ο Αισχύλος δεν αφήνει περιθώρια στους Έλληνες να υπερεκτιμήσουν τη νίκη τους και με κάθε ευκαιρία παρουσιάζει την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Πέρσες.

Στο λόγο του αγγελιαφόρου παρουσιάζεται ένας μεγάλος κατάλογος ονομάτων, ανθρώπων με υψηλά αξιώματα, που κατατροπώθηκαν από τους Πέρσες, προσθέτοντας ότι τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν το μέγεθος της καταστροφής. Τονίζει ότι οι ολιγάριθμοι Έλληνες κατάφεραν να επικρατήσουν. Η υπερηφάνεια των Ελλήνων αναπτερώνεται, πάντοτε με τον ήπιο τρόπο που παρουσιάζει ο Αισχύλος το θέμα της νίκης.

«Ω παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε Πατρίδα, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, Θεών τε Πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νυν υπέρ πάντων αγών», δηλαδή, « Ω τέκνα των Ελλήνων προχωρείτε, ελευθερώστε την Πατρίδα, τα παιδιά, τις γυναίκες, τους ναούς των πατρώων Θεών, τους τάφους των προγόνων. Τώρα υπεράνω όλων ο αγών ». Με αυτά τα λόγια ο Αισχύλος, μέσω του αγγελιαφόρου, εξυμνεί όλα τα ιδανικά των Ελλήνων: την πατρίδα, τα τέκνα, τις γυναίκες, τα ιερά των θεών και τους τάφους των προγόνων.