Katherinne Linne Sage και ζωγραφική
Katherinne Linne Sage και ζωγραφική
Στο σουρρεαλισμό δεν χρησιμοποιήθηκε
κάποια συγκεκριμένη τεχνοτροπία. Το σκίτσο, η ζωγραφική, το κολάζ, η φωτογραφία
και τα προκατασκευασμένα αντικείμενα ήταν οι βασικές τεχνοτροπίες μέσω των
οποίων εκφράστηκαν οι σουρρεαλιστές.[1]
Συγκεκριμένα για την Kay Sage η οποία έζησε σε μια περίοδο κατά την
οποία οι ελευθερίες των γυναικών ήταν σε μεγάλο βαθμό περιορισμένες σε σχέση με
εκείνες των ανδρών, εκτός από την καταπίεση που υφίσταται από τη μητέρα της σε
μεγάλο βαθμό απελευθερώθηκε μέσω της ζωγραφικής. Η επιθυμία της Sage να μην ακολουθεί το κατεστημένο σε
συνδυασμό με την πίεση που είχε δεχθεί από την μητέρα της ήταν οι δύο κύριοι
λόγοι που την οδήγησαν στη τέχνη και συγκεκριμένα στον σουρρεαλισμό.
Αν και η Sage συγκαταλέγεται στους σουρρεαλιστές το
έργο της έχει βασικές διαφορές από εκείνα των συγχρόνων της. Τα έντονα χρώματα,
οι έντονες καμπύλες, τα μη γραμμικά σχέδια και τα αφαιρετικά σχήματα δεν ήταν
τα χαρακτηριστικά που κυριαρχούσαν στις δημιουργίες της. Οι πίνακές της
παρουσίαζαν αρχιτεκτονικά, θα λέγαμε σχέδια, τα οποία σε μια δεύτερη ανάγνωση
αποκάλυπταν τα βαθύτερα στοιχεία του ψυχισμού της. Για το λόγο αυτό, η
κατανόηση των νοημάτων των έργων της έρχεται σε άμεση συνάρτηση με τη κατανόηση
των προσωπικών βιωμάτων της. Άλλωστε ένα από τα βασικά στοιχεία του
σουρεαλισμού είναι η εικόνα και η μορφή να πηγάζουν από τον εσωτερικό κόσμο του
καλλιτέχνη. Οι μορφές αντικατοπτρίζουν τις βαθύτερες σκέψεις, τα όνειρα και τις
επιθυμίες.
Τα χρώματα που χρησιμοποιούσε η Sage ήταν επί το πλείστον μουντά και οι
γραμμές ευθείες. Τα κτήρια και οι φιγούρες μονοπωλούν τη τέχνη της. Συχνά
καλύπτονται με υφάσματα ή κουρτίνες που μοιάζουν οικεία όπως τα καθημερινά
αντικείμενα, αλλά τα σχήματα που δημιουργούν είναι ακαθόριστα. Σε πολλές
δουλειές της αυτά τα υφάσματα μοιάζουν με ρούχα που καλύπτουν το σώμα κάποιου
ανθρώπου.[2]
Η σκληρότητα που παραδόξως εκπέμπουν τα υφάσματα τα οποία απεικονίζονται στα
έργα καταδηλώνουν όλη τη μοναξιά και το αίσθημα απουσίας που διακατείχε την Kage και που η ίδια θεωρούσε ότι χαρακτηρίζει
τον κόσμο. Ο συγγραφέας Renee Riese Hubert αναλύει το έργο της
καλλιτέχνιδος λέγοντας ότι “ τα
γεωμετρικά της σχέδια, το αρχιτεκτονικό σύμπαν της στο οποίο υπάρχει έλλειψη
ανθρώπινης παρουσίας, οι απαλές και ομοιόμορφες επιφάνειες, οι αντιθετικοί τόνοι
στερημένοι από σκιές, διαφέρουν από την έκρηξη ή τα διάσπαρτα χρώματα που
χαρακτηρίζουν τα έργα των περισσότερων σουρεαλιστών¨.[3]Χαρακτηριστικό
παράδειγμα έργου της το οποίο μεταφράζει οπτικά τα παραπάνω είναι το Margin Of Silence (1942) . Η κεντρική φιγούρα καλύπτεται
από υφάσματα σε αντίθεση με ένα κενό φόντο, το οποίο πιθανότατα αντιπροσωπεύει
το αίσθημα κενού της ζωγράφου. Επιπλέον, η Sage υιοθετεί ως κεντρική ιδέα το μεταφυσικό
στοιχείο. οι πίνακές της ξεπερνούν το πεδίο του φυσικού και του πραγματικού,
στη διάσταση του σουρεαλιστικού. Στον έργο της I saw three passages (1944) η φιγούρα ξεπερνά τον χώρο του φυσικού. Σε αυτό συμβάλλει το σχήμα
που έχει δοθεί στο ύφασμα.[4]
[1] Σπυριδοπούλου Μαρία. Γενικά
στοιχεία της σουρεαλιστικής τέχνης. Unpublished manuscript
. Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών
[3]
Hubert Renee Riese. (1988). Surrealism and the book. United States
of America. Library of Congress Cataloging in Publication data.
[4] Judith Suther . (1998). China
Eggs. United States of America. Old City Publishing.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου